วัณโรคหลังโพรงจมูก

เป็นหนึ่งในวัณโรคที่พบน้อยมาก

สาเหตุ

• การติดเชื้อวัณโรคบริเวณหลังโพรงจมูก และเป็นการติดเชื้อแบบเรื้อรัง ใช้เวลาในการติดเชื้อนานกว่าร่างกายจะแสดงอาการ

ปัจจัยเสี่ยง

• มีประวัติคนในครอบครัวเป็นวัณโรค
• มีประวัติการสัมผัสหรือใช้ชีวิตร่วมกับผู้ป่วยโรควัณโรค

อาการ

• เนื่องจากพบโรคค่อนข้างน้อย จึงระบุอาการที่แน่ชัดค่อนข้างยาก โดยอาจพบอาการ ดังนี้
  • มีน้ำมูกเรื้อรัง เป็น ๆ หาย ๆ น้ำมูกสีหลือง หรือ เขียว อาจมีเลือดปนหรือไม่มีก็ได้
  • อาจมีอาการทางหู เช่น หูอื้อ ได้ยินลดลง
  • อาจตรวจพบก้อนต่อมน้ำเหลืองบริวณคอโตร่วมด้วย
  • ร่วมกับการตรวจพบมีก้อนเนื้อขึ้นหลังโพรงจมูก ซึ่งอาจจะมีการอักเสบเรื้อร้ง ทำให้มีขนาดโตขึ้นเรื่อย ๆ
  • อาจมีอาการทางร่างกายร่วมด้วย เช่น มีไข้เรื้อรัง อ่อนพลีย เบื่ออาหาร

การรักษา

• การใช้ยาฆ่าเชื้อวัณโรค ตามระยะวลาที่แพทย์ผู้รักษาแนะนำโดยทั่วไปใช้วลารักษา 6 เดือน

การป้องกัน

• หลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้ป่วยที่ป็นวัณโรค โดยเฉพาะในระยะแพร่กระจาย

หากพบอาการผิดปกติที่สงสัยว่าเป็นวัณโรคหลังโพรงจมูก ควรพบแพทย์เพื่อรับการวินิจจัยและตรวจรักษา เพราะวัณโรคสามารถรักษาให้หายได้ และป้องกันการแพร่กระจายไปยังอวัยวะส่วนอื่นซึ่งอาจลุกลามให้ถึงแก่ชีวิตได้

ข้อมูล ณ วันที่ 1 สิงหาคม 2562

ที่มา : ผศ.นพ.เจษฎา กาญจนอัมพร