“ฝีดาษวานร”รู้จักเข้าใจ อย่างไม่ตระหนก
รู้จัก “โรคฝีดาษวานร”
โรคฝีดาษวานร ไม่ใช่โรคใหม่ เป็นโรคที่การแพทย์รู้จักมากว่า 40 ปีเป็นโรคติดเชื้อไวรัส ที่มีการพบว่าติดเชื้อจากสัตว์สู่คน จากการสัมผัสสารคัดหลั่ง หรือ การรับประทานเนื้อสัตว์ตระกูลสัตว์ฟันแทะ
ในปัจจุบันโรคฝีดาษวานร เป็นโรคประจำถิ่นในแถบทวีปแอฟริกาตอนกลางและตะวันตก แต่การระบาดในขณะนี้พบมากในประเทศแถบยุโรปและอเมริกา
- การติดเชื้อจากคนสู่คนเกิดขึ้นน้อยมาก เมื่อเทียบกับฝีดาษ (small pox) และความรุนแรงต่อชีวิตอยู่ที่ร้อยละ 1-10 เท่านั้น
- แนวทางเพื่อป้องกันการติดเชื้อสามารถปฏิบัติตนตามมาตรการป้องกันโรคโควิด-19 และควรหลีกเลี่ยงการสัมผัส์ ไอ จาม น้ำลายจากผู้ป่วยที่มีอาการ
- หากสัมผัสผู้ป่วยยืนยันหรือมีอาการต้องสงสัย ควรกักตัวสังเกตอาการ 3 สัปดาห์
- ห้องปฏิบัติการในไทย เช่น โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สภากาชาดไทย สามารถตรวจคัดกรองและตรวจวินิจฉัยโรคเพื่อยืนยันผู้ป่วยได้
- วัคซีนผีดาษในไทยเป็นวัคซีนฝีดาษรุ่นแรกที่สามารถป้องกันการติดเชื้อได้ถึงร้อยละ 85 %
- ขณะนี้มีการพัฒนาวัคซีนรุ่นใหม่ที่มีประสิทธิภาพสูงและผลข้างเคียงต่ำ เพื่อให้พร้อมใช้ หากเกิดการระบาดเป็นวงกว้าง
ข้อมูล ณ วันที่ 7 กรกฎาคม 2565
ทีมา : อ. พญ.ปัทมา ต.วรพานิช, ผศ. นพ.โอภาส พุทธเจริญ
ศูนย์โรคอุบัติใหม่ด้านคลินิก
